भित्तामा झुन्डिएको बाको कोटवर्षौं देखि त्यहीँ झुण्डिरहेको छबाका हातका छाला कैयौं पटक फेरी सकेबाका काला केश हिउँ जस्तै सेता भइसकेतर बाको कोट त्यहीँ ..झुण्डिरहेको छ।

काँत्तिबाट सुरु गरुँ म ?जत्ती लेख्या पुनि जत्ती भुन्या पुनिमेरो करनालीको सोझो आवाज दबिदो छउठ्नै नसक्न्या गरिकन मेरो करनाली हेपियाको शताब्दी भइगयोमेरो करनाली चेपियाको शताब्दी

हामीले चुनाव जितायौं भात मासुसँग,अनि छोरोले रुँदै देश छोड्यो आँसुसँग। न विकास हुन्छ, न सुशासन आउँछ देशमा,कहिले क्रान्ति हुन्छ, प्रश्न गर्छु जिज्ञासुसँग। भ्रमित भाषणमा, कति

कला घर जुम्लाको आयोजनामा मंसिर ३० गते “तातो कर्णाली कविता कन्सर्ट” हुन लागेको हो। जुम्लामा चिसो मौसमलाई कविता र संगीतले तातो बनाउने तयारी भएको छ।

लाली गुराँसले भरिएको फुलबारी हो, मेरो देशइश्वरलाई अर्पण गर्ने फूलबारी हो, मेरो देश विश्वलाई छानो सगरमाथाको मातृभूमि हो, मेरो देशसबैको ईश्वर गौतम बुद्धको जन्मभूमि हो,

सबैले तिम्रो धन, तिम्रो सम्पत्तिलाई माया गर्छन्। यी सम्बन्धहरू, यी मोह, यी अपनत्व सबै पैसाको कारण हुन्। तिमीले घमण्ड गर्ने केही छैन। जीवनमा नाङ्गो आएको

म सिङ्गो प्रमाण हुँ सत्यकोमसँग कसैलेअसत्य बोल्दा नि सत्य लाग्छ।कसैले चन्द्रमालाई सुर्य भन्दा नित्यही सत्य लाग्छ। म पागल हुँ या सज्जनदुनियाले खोला उल्टो बग्यो भन्दा

सबको मन‌मा अटाएको तस्बिर एउटा सुन,साक्षी खाखी बोल्दैछु, म तारा अनि जुन,आज छु म तिम्रै कारण धन्य जन्मदाता,ईश्वरले अवतार रची देवी पठाए माताकोख भित्र आमा